Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Για καλό σκοπό!

Σε λίγες μέρες θα γίνουν τα εγκαίνια μιας μοναδικής έκθεσης όπου είμαστε όλοι καλεσμένοι και είναι για καλό σκοπό!
Την ιδέα, και την ευθύνη της διοργάνωσης είχαν οι Χρυσομέλισσες από το blog: xrysomelisses.blogspot.gr
Μπράβο σας κορίτσια!!!
Αυτή είναι η αφίσα της έκθεσης.....


 Η πρόσκληση...


Όποιος μπορεί ας επισκεφτεί την έκθεση...εκεί θα έχει την ευκαιρία να θαυμάσει από κοντά πολλά-πολλά....μα πάρα πολλά χειροποίητα ρολόγια!...

Εγώ... εύχομαι ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στην έκθεση!...να την επισκεφτεί πολύς κόσμος!....και να πουληθούν όλα τα ρολόγια!!!

                                      ------------------------------------------------------------




Μπορεί οι αναρτήσεις μου να έχουν αραιώσει.....μπορεί ακόμη ν`απουσίαζα και καιρό από την μπλοκογειτονιά....εσείς όμως δεν με ξεχάσατε. Κάποιες φίλες μάλιστα μου κάνανε την τιμή και μου χαρίσανε και βραβειάκια....Σας ευχαριστώ πολύ-πολύ!!!  Θα σας τα δείξω αμέσως τώρα και με τη σειρά που τα έχω παραλάβει.
Το πρώτο έρχεται από την γλυκειά Ροδούλα και το blog:
   annoula-rodoula.blogspot.gr
Ροδούλα μου άργησα πολύ...δεν το ξέχασα όμως....
   

      
  Το δεύτερο βραβείο είναι χαρισμένο από ένα ονειρεμένο blog:
                                         onirokosmos-art.blogspot.gr
  


Το τρίτο και τελευταίο...αυτό με τις πολλές καρδούλες μου το χαρίζει η αγαπημένη μου....ποια είναι;...μα η Ποδηλάτισσα...podilatisa.blogspot.gr


Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ-πολύ όλες!!!
Ξέρω ότι υπάρχουν και κάποιοι κανόνες....συγχωρέστε με όμως....θα το χρωστάω...
Σας αφήνω με μερικά στολιδάκια....
                               



Ένα κλαδάκι κόπηκε, στολίστηκε με ντεκουπάζ χαρτοπετσέτας και.....με το καλό να έρθουν οι γιορτές!
Καλή εβδομάδα σε όλους!

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Νοσταλγώ.....


Ήρθε κι`ο Νοέμβρης...και η διάθεσή μου συνεχίζει
να είναι περίεργη....
Τι να φταίει άραγε;...μήπως το φθινόπωρο;
Μήπως το ότι μεγαλώνω;...(την εβδομάδα που μας πέρασε
είχα τα γενέθλιά μου...έκλεισα τα 52....)
Μήπως η δίαιτα και η διατροφή που ακολουθώ;...
Μήπως ευθύνεται ο εγγονός μου,που τις προάλλες βλέποντάς με (στα κακά μου χάλια) στη διάρκεια μιας θεραπευτικής κρίσης, μου λέει...-Γιαγιά,τώρα είσαι σαν...γιαγιά...
Ή μήπως λέτε να φταίει και γι`αυτό η κρίση;...Όποια κι`αν είναι η αιτία εμένα μου αρέσει αυτό που αισθάνομαι....μπορεί να με μπερδεύει λίγο...αλλά είναι πολύ γλυκειά αίσθηση....
Όόόχι δεν μελαγχολώ....απλά νοσταλγώ...νοσταλγώ βρε παιδιά!...Νοσταλγώ τα μικρά μου χρόνια....τότε που όλα ήταν αλλοιώτικα...κι`όλο κοιτάζω τις φωτογραφίες....κι`όλο μου έρχονται στο νου σκηνές από τα παλιά.
                                    

                                
        Εις το βουνό ψηλά εκεί
        είν`εκκλησιά ερημική ,
        το σήμαντρό της δε χτυπά,
        δεν έχει ψάλτη ούτε παπά.

        Ένα καντήλι μοναχό
        και έναν πέτρινο σταυρό
        έχει στολίδι μοναχό
        το εκκλησάκι το φτωχό.
 

       Αλλ`ο διαβάτης που περνά
       στέκεται και το προσκυνά
       και με ευλάβεια πολλή
       τον άσπρο του σταυρό φιλεί.
              
Αυτό ήταν το αγαπημένο μου τραγουδάκι...
αλλά και τώρα πολλές φορές ιδίως όταν περνάω δύσκολα...
όταν ζορίζομαι πολύ-πολύ....χωρίς να
το πολυσκεφτώ αρχίζω και το σιγοτραγουδώ...
δεν ξέρω για ποιό λόγο γίνεται...  όμως με ανακουφίζει...
σαν να με νανουρίζει....
Ήθελα ν`ανεβάσω το βιντεάκι για να το ακούσετε...όσο κι`αν προσπάθησα όμως δεν τα κατάφερα...
Αν θέλετε μπορείτε να μπείτε στο Youtube.com
επιλέξτε "Εις το βουνο ψηλα εκει.wmv"
Είναι η έκδοση που μου αρέσει πολύ...
και πραγματικά η μουσική και οι φωνούλες
των παιδιών που τραγουδούν με πάνε πίσω....

Αρκετά όμως με την διάθεσή μου....
Καλό μήνα σας εύχομαι!...
και μια γλυκειά-γλυκειά καληνύχτα από εμένα!...